Recensie: ‘Verrassend hoog niveau theaterspektakel Oploo’
- jeroenverhoeven0485
- 9 sep
- 2 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 10 sep
Door Arie Cornelissen - Kliknieuws De MaasDriehoek
Afgelopen weekend werden in het openluchttheater in Avonturenpark Oploo de eerste uitvoeringen gegeven van het spektakelstuk De Schat van d’n Blauwenhoek. Het publiek genoot van sterk acteerwerk. De indrukwekkende sfeer bracht hen terug naar vroeger.
In het toneelstuk, gespeeld door Wagenspelgroep Karrespel met 40 extra spelers, dansers en muzikanten, staat de historische boortoren centraal. Ruim een eeuw geleden werd er een jaar lang geboord naar steenkool, ‘het zwarte goud’.
Met knipoog tussen vroeger en nu
Als de eerste muziek klinkt, is het publiek op de halfronde tribune meteen gegrepen. Het lijkt alsof fotoboeken van opa en oma tot leven komen. Boeren hooien op klompen, kinderen spelen en vrouwen kletsen in de eenvoudige sfeer van toen. De kleding klopt tot in de details en het oude dialect is heerlijk herkenbaar. Achter het podium staat een monumentale boerderij, terwijl de maan boven de velden hangt.
De bewoners van Oploo maken zich druk om slachtoffers van de tyfus en om een zware regenval. Hun dagelijkse zorgen worden plots verstoord als een influencer op een e-bike voorbijkomt. Met haar mobieltje in de hand confronteert ze de dorpelingen met onwerkelijke blikken in de toekomst en onbegrepen moderniteiten als Buienradar en TikTok. “Hedde gij kiepe, of zo?”, vraagt een verbaasde boormedewerker. Dit spel tussen vroeger en nu is een sterk punt in het stuk van schrijver Henny en regisseur Jet Lenkens. Met veel humor worden de verschillen duidelijk.
Boortoren zet dorp op z’n kop
Wanneer buurtschap D’n Blauwenhoek te maken krijgt met de komst van een 20 meter hoge boortoren, staat het leven op zijn kop. Er is wantrouwen tegen vernieuwing. “Wat motte mit al die nèijjigheid hier?”, moppert een boer. Een ambitieuze en wat neerbuigende ondernemer wil boren naar ‘het zwarte goud’, terwijl klimaatactivisten dat proberen te verhinderen. De veldwachter, die aan Bromsnor uit Swiebertje doet denken, probeert hen weg te sturen, maar niemand luistert. Juist die parallellen tussen toen en nu maken het stuk boeiend.
Het spel wordt verder versterkt door spitsvondige woordgrappen en leuke dansen. Met een uitstekende timing en opbouw houdt de groep de aandacht tot het eind vast. Als de romantische verwikkelingen rond een ongewenste zwangerschap leiden naar de echte schat van D’n Blauwenhoek, is de cirkel rond.
Opmerkingen