Wereldwijd kan gerst (Hordeum vulgare) in gebieden geteeld worden, waar andere graansoorten zoals tarwe niet gedijen. Gerst is de oudste graansoort in Europa:  3000 jaar voor Christus aten de mensen al gerstebrij. In de middeleeuwen werd gerst vervangen door spelt en later door tarwe.

​

De gerstsoorten die in West-Europa worden verbouwd, behoren tot de tweerijige gerst (korrels in 2 rijen op de aar). Deze stamt oorspronkelijk uit West-Azië. In zuidelijk gelegen streken wordt meer veelrijige gerst geteeld.

Gerst heeft een korte groeitijd en verdraagt warmte. De plant is ook goed bestand tegen koude, een vochtige bodem en bodems met zout. De zout-tolerantie maakt het mogelijk dat gerst ook op kunstmatig geïrrigeerde velden in de woestijn groeit.

 

Evenals tarwe en rogge is gerst een graan met aren. Gerst kan net als tarwe in de herfst als tweejarig gewas (wintergerst) of in het voorjaar als eenjarig gewas (zomergerst) worden gezaaid. In Nederland is het areaal zomergerst veel groter dan dat van wintergerst. Wintergerst wordt in oktober gezaaid en is dus winterhard. De oogst vindt eind juli-begin augustus plaats. Zomergerst wordt vanaf half februari gezaaid en meestal half augustus geoogst. Bij wintergerst is een opbrengst van 10 ton per hectare mogelijk, bij zomergerst is dat tot 9 ton per hectare.

 

De rassen van zomergerst worden ingedeeld in brouwgerstrassen en voergerstrassen. Gerst wordt gebruikt voor veevoer maar natuurlijk ook voor het brouwen van bier. Als grondstof voor bier en whisky zijn speciale soorten gerst geschikt, deze worden brouwgerst of moutgerst genoemd. Als brouwgerst moet het aan strenge normen voldoen, zoals een eiwitgehalte van 10-11 procent. Ook wordt gerst gebruikt voor ontbijtgranen, in soepen en salades.

 

Areaalontwikkeling Wintergerst (Nederland / CBS):

• 1900: < 28.000 ha

• 1950: < 12.000 ha

• 2000: < 4.000 ha

• 2018: < 8.000 ha

 

Areaalontwikkeling Zomergerst (Nederland / CBS):

• 1900: < 10.000 ha

• 1950: < 57.000 ha

• 2000: < 43.000 ha

• 2018: < 28.000 ha